De sultan was een gelukkig man,...

Onze eerste volledige dag in Yogyakarta,beginnen we met een typisch ontbijt : veel noodles en pikante gerechtjes dus, maar ook veel inlands fruit en ingewikkelde eibereidingen. Lekker! Onze bekap (fietstaxi) staat al op ons te wachten en tegen een traag tempo ( tja die arme man moet ons wel met 4 uphill krijgen, wat ons toch wel een beetje een schuldgevoel geeft, maar langs de andere kant helpen we natuurlijk ook wel de lokale middenstand vooruit, nietwaar?!) tegen een langzaam, maar zeker tempo dus bereiken we Kraton : het paleis van de Sultan. Onze gids op vergevorderde leeftijd en met cataract aan 1 kant leidt ons met veel enthousiasme  en in het Nederlands ( met dank aan de Hollandse kolonisten) rond in dit extravagante optrekje van Sultan Hamengku.  Ondertussen weet onze gids ons ook nog te vertellen dat hij nog steeds Sinterklaas viert met zijn kleinkinderen(waarop hij een Sinterklaasliedje begint te zingen) en blijkt hij ook fan te zijn van de Dag Allemaal en Anderlecht! Terug buiten  weten we ternauwernood te ontsnappen aan de verkopers van allerhande prullaria en onze kinderen in veiligheid te brengen die zelf ook langs alle kanten gefotografeerd en aan het haar gevoeld worden,....Onze volgende halte is het Taman Sari : het waterpaleis Sultan. Hier zijn 3 grote zwembaden te vinden : 1 voor de Sultan, 1 voor de 35 vrouwen van de sultan en 1 voor zijn 150 kinderen. Weer wat wetenswaardigheden rijker, laten we ons ook nog even afzetten aan de vogeltjesmarkt. We hadden er geen idee van dat ze hier zo in vogels zijn geïnteresseerd : alles kan je hier vinden van uilen tot papegaaien, alsook levende wormen en maden die als voer dienen. Toch altijd een beetje zielig zo'n dierenmarkt,...

Ondertussen drupt het zweet van onze lijven en verlangen onze kids naar een frisse duik. Tijd dus om terug te gaan naar ons hotel. We stoppen nog even bij de Supermarkt voor onze lunch (sponse broodjes met kaas) en tegen de middag worden we netjes terug voor de deur afgezet : en dat allemaal voor de luttele prijs van enkele euro's en dan hebben we niet eens veel afgedongen en nog een fooi gegeven :-)

De volgende uren brengen we door in en langs het zwembad, zodat Hannah en Cas weer herleven! Tegen de avond gaan we te voet ( wat niet zo gemakkelijk is als je om de haverklap wordt aangespoord om toch maar in te stappen in een fietstaxi en de kinderen telkens enthousiast al willen opstappen) naar Alun Alun een gezellig plein met veel eetkraampjes,waar we ons toch maar niet aan wagen, en talrijke lage tafeltjes op matten waar de mensen op blote voeten en op hun knieën gezellig aan zitten te eten. De attractie van dit plein is rondrijden in een gocart die je bij ons aan zee vindt, maar die ze hier hebben versierd met veel verlichting, wat een heel lichtspectakel geeft! Een toffe tip van het Via Via reiscafe. Op de terugweg kunnen we toch niet aan de verleiding weerstaan en laten we ons met de becap terugvoeren naar het hotel (tot grote opluchting van de kinderen ;-))

Eigenlijk wilden we nu eens in de Via Via gaan eten, maar omdat Casje al als een blok in slaap is gevallen, leggen wij hem al in bed en gaan wij samen met Hannah terug beneden in het restaurant van het hotel eten. Wij gaan vandaag ook terug vroeg onder de wol, want morgen begint onze dag al om 6u, maar dat horen jullie dan weer een volgende keer,...